حضرت فاطمه معصومه مستغرق درعبادت، و از آلایش به معاصى وزشتیها پیراسته و عصمت مادرش زهرا(س)در او تجلى نموده است.
براساس پارهاى از روایات، لقب معصومه از سوى امام رضا(ع)بهاین بانوى عظیم الشان اعطا گردید. علامه مجلسى دراین بارهگوید: امام رضا(ع)درجایى فرمود: «من زار المعصومه بقم کمنزارنى» هرکس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسى است که مرازیارت کرده است.
حضرت معصومه درزبان علما و فقهاى شیعه به لقب «کریمهاهلبیت» یاد مىشود. از میان بانوان اهلبیت این نام زیبا تنهابه او اختصاص یافته است.
بر اساس رویاى صادق و صحیح نسبشناس گرانقدر مرحوم آیتاللهسیدمحمود مرعشى نجفى(م 1338 ه .)این لقب از طرف امامصادق(ع)برحضرت معصومه اطلاق شده است. در این رویا امامصادق(ع)به آیت الله نجفى که با دعا و راز و نیاز تلاش پىگیرىرا براى یافتن قبر مطهر حضرت زهرا(س)آغاز کرده بود، خطابفرمود: «علیک بکریمه اهلبیت» ; برتوباد به کریمه اهلبیت.
بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامى اسلام است که در قرآنکریم از آن به (مقام محمود) تعبیر شده است. و گستردگى آن باجمله بلند: (ولسوف یعتیک ربک فترضى (بیان گردیده است. همانا دو تن ازبانوان خاندان رسول مکرم شفاعت گستردهاى دارند که بسیار وسیعو جهان شمول است و مىتواند همه اهالى محشر را فراگیرد:
1- خاتون محشر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا سلام اللهعلیها.
2- شفیعه روزجزا، حضرت فاطمه معصومه(س)
در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا سلام الله علیها همین بس کهشفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج پیک وحى طاقهابریشمى از جانب پروردگار آورد که در آن، جمله «خداوند مهریهفاطمه زهرا را شفاعت گنهکاران از امت محمد(ص) قرار داد.» باکلک تقدیر نقش بسته بود.
این حدیث از طریق اهل سنت نیز آمده است.
بعد از فاطمه زهرا سلام الله علیها از جهت گستردگى شفاعت،هیچ کس و حد اقل هیچ بانویى به شفیعه محشر، حضرت معصومهدخت موسى بن جعفر سلام الله علیها نمىرسد، که امام به حقناطق، حضرت جعفر صادق(ع) در این رابطه مىفرماید: «تدخل بشفاعتها شیعتناالجنه باجمعهم»: «با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت مىشوند»
امام موسى کاظم فرمودند:«کسى که او را زیارت کند،بهشت جاى اوست» .
واز حضرت جوادالائمه(ع)روایت است که فرمود:
«هر کس عمه مرا در قم زیارت کند،بهشت جایگاه اوست» .