از امام صادق علیه السلام نقل است : پدرم همواره مى فرمود: هیچ چیز چون گناه ، قلب را تباه نکند. قلب همچنان بر گناه اصرار ورزد تا این که گناه بر آن غالب آید و آن را وارونه کند.

از امام باقر علیه السلام در بیان آیه کریمه 23، سوره نوح (ع): و قالوا لا تذرن الهنکم و لا تذرن ودا و لا سواعا و لا یغوث و یعوق و نسرا ، روایت شده است که فرمود: مردم خداى عز و جل را پرستش مى کردند، و بعد از مرگشان قوم آنان بر مرگشان ضجه مى نمودند، و مرگشان بر آنان دشوار آمد؛ پس ابلیس ملعون در نزدشان آمد و بدیشان گفت : من بتهایى به صورت آنان براى شما فراهم مى کنم که به آنها بنگرید و انس بگیرید و خدا را پرستش کنید. پس بر مثال مردگانشان بتهایى برایشان تهیه کرد و آن خداى - عز و جل - را مى پرستیدند و به آن بتها نظر مى کردند؛ چون زمستان مى شد و چون آن قرن به سر آمد و فرزندانشان بزرگ شدند، گفتند که : پدران ما این بتها را مى پرستیدند و ما هم اینها را مى پرستیم ، بدون اینکه خدا را بپرستند.

امام باقر علیه السلام فرمود که : رسول الله صلى الله علیه وآله فرمود: العباده سبعون جزءا، افضلها طلب الحلال . یعنى عبادت هفتاد جزء است ، برترین جزء آن طلب حلال است .

ابو جعفر، محمد بن زین العابدین علیه السلام ، ملقب به باقر، ابن خلکان در تاریخش درباره آن حضرت مى گوید:
و باقر، عالم و آقاى بس بزرگى بود. به او باقر مى گفتند؛ زیرا او علم را مى شکافت و حقیقتش را آشکار ساخته ، آنرا توسعه مى داد. تبقر به معناى توسع است و قرظى شاعر در مدح آن امام همام علیه السلام سروده است :

امام پنجم امام محمد باقر علیه السلام مى فرماید:
آیا خدا را دانا و توانا نامیده اند، جز به خاطر علمى که به علما بخشیده و قدرتى که به قدرتمندان داده است ؟ هر چیزى که شما با اوهام و خیالات خود در ذهنتان به وجود آورید، هر چند بسیار دقیق باشد، باز مخلوق و ساخته شده ذهن خودتان است و همانند خود شماست ؛ نه خداوند متعال .

در کافى از امام باقر (شکافنده ) علوم پیامبران روایت شده است که آن حضرت فرمود: وقتى خداوند بخواهد که نطفه اى را که بر آن در صلب آدم پیمان گرفته شده ، خلق کند یا آنکه را، وى در نظر دارد و آنرا در رحم قرار دهد، مرد را بر جماع تحریک کند و به رحم وحى مى کند که درت را باز کن تا خلق و قضاء نافذ من و قدر من در تو راه یابد، آنگاه رحم درش را باز مى کند و نطفه به رحم مى رسد .