روزى که ابراهیم ، فرزند رسول خدا (صلى الله علیه وآله ( وفات کرده بود، سه سنت جارى شده است ، یکى این که آفتاب منکسف شد، مردم گفتند: چون فرزند رسول خدا وفات کرده است ، آفتاب منکسف شده است .
رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) به منبر رفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود، اى مردم !آفتاب و ماه دو آیت از آیات الهى اند که به امر او سیر مى کنند و مطیع فرمان اویند، به ممات و حیات کسى منکسف نمى شوند. پس هرگاه انکساف ماه یا آفتاب روى داد، نماز بخوانید.
سپس از منبر فرود آمد و با مردم صلات کسوف به جاى آورد.
منطق شریعت این گونه است که متن علم و صرف حقیقت است . یکى حرف گزاف در دین الهى ره ندارد.و نفى کسوف شمس و قمر به موت و حیات کسى ، خود از اعظم آیات نبوت و دلیل صدق آن حضرت (علیه السلام ) است .
آن سه سنت که در حدیث آمده است ، در مرآه العقول گوید: احدى السنن وجوب الصلوه للکسوف ، و الثانیه عدم وجوب الصلوه رجحانها على الطفل قبل ان یصلیت و الثلاثه عدم نزول الوالد فى قبر الوالد ؛
یعنى یکى از آن سه سنت ، وجوب صلات کسوف است و دوم عدم وجوب و رجحان صلات کسوف بر طفلى که هنوز نماز بر او واجب نشده است . و سوم عدم نزول والد در قبر والد (که کراهت دارد پدر فرزندش را به خاک بسپارد